Το μεγαλύτερο ποσοστό κατανάλωσης ενέργειας στην πληθώρα των κτιρίων στην Ελλάδα, αφορά τη θέρμανση και την ψύξη και αν αναλογιστεί κανείς ότι ακόμα και τα κτίρια που χτίστηκαν μετά το 1980 είναι κατά κανόνα πλημμελώς θερμομονωμένα, τότε η σημασία της θερμομόνωσης γίνεται προφανής. Η θερμομόνωση χωρίζεται στις εξής κατηγόριες:
Η εσωτερική θερμομόνωση είναι η εφαρμογή θερμομονωτικού συστήματος στο εσωτερικό μέρος της κατοικίας και όλων των κατακόρυφων εσωτερικών τοίχων, δοκαριών, κολώνων, καθώς και την οροφή του κτιρίου. Η επιλογή της εσωτερικής θερμομόνωσης γίνεται συνήθως εάν δεν είναι εφικτή η εξωτερική θερμομόνωση της επιφάνειας, κυρίως για λόγους προσβασιμότητας.
Πλεονεκτήματα της αποτελούν η δυνατότητα εφαρμογής της οποιαδήποτε χρονική στιγμή, αφού δεν επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες, η προστασία του θερμομονωτικού από το περιβάλλον, η διατήρηση της εξωτερικής όψης του κτιρίου, αφού η μόνωση εφαρμόζεται εσωτερικά, καθώς και το χαμηλότερο κόστος σε σχέση με την εξωτερική.
Σημαντικό όμως να αναφέρουμε ξανά ότι αποτελεί μια λύση ανάγκης, καθότι μπορούν να προκύψουν θερμογέφυρες γύρω από παράθυρα, πόρτες, ταβάνια.
Οι τοίχοι, οι κολώνες και τα τοιχία αποτελούν δομικά στοιχεία που καθορίζουν τις θερμικές ανάγκες ενός κτιρίου, η ολοκληρωμένη θερμομόνωση των οποίων συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση και ψύξη.
Η κατάλληλη θερμομόνωση αναβαθμίζει τη «θερμική άνεση»των κτιρίων, απαλείφει τις ζημιές από υγρασίες στα σημεία που υπάρχουν θερμογέφυρες και ταυτόχρονα προστατεύει την κατασκευή από ρηγματώσεις, θραύσεις που οφείλονται στη θερμική καταπόνηση που υφίστανται.
Η εφαρμογή ολοκληρωμένων λύσεων θερμομόνωσης στο κτιριακό κέλυφος αποτελεί ουσιαστική δράση για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου, που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση και ψύξη, ανάλογα με το κτίριο και την περιοχή στην οποία βρίσκεται, ως και 55%.
Η θερμοπρόσοψη είναι η πλέον διαδεδομένη μέθοδος μόνωσης νεόδμητων κτιρίων, καθότι εξοικονομεί χώρο, αλλά και εξίσου σημαντική για τη συντήρηση των παλαιότερων κατασκευών, αναβαθμίζοντάς τις εξωτερικά με επιχρίσματα μεγαλύτερης αντοχής και ευρείας χρωματικής γκάμας.
Η μόνωση ταράτσας αποτελεί το Α και το Ω ενός κτιρίου. Είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας. Το δώμα αποτελεί το πιο ευπαθές δομικό στοιχείο σε ένα κτίριο. Καταπονείται από τον ήλιο, τον άνεμο, τη βροχή και το χιόνι. Υπάρχουν σήμερα σύγχρονες λύσεις θερμομόνωσης των δωμάτων που μειώνουν σημαντικά την κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση και ψύξη και ανακουφίζουν τους κατοίκους από την υπερθέρμανση το καλοκαίρι και τις χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα. Επίσης, το δώμα πρέπει να θερμομονώνεται και για έναν πρόσθετο λόγο: αυτόν της προστασίας της πλάκας οροφής από τη διάβρωση και τις καιρικές μεταβολές που σταδιακά την αποσαθρώνουν
Όπως και το δώμα, έτσι και η πυλωτή, είναι από τα εξίσου εκτεθειμένα δομικά στοιχεία ενός κτιρίου και η θερμομόνωση της είναι απαραίτητη, καθώς μειώνει τις θερμικές απώλειες των άνωθεν κατοικήσιμων χώρων και αποκλείει την εμφάνιση υγρασίας στην επιφάνεια των δαπέδων. Μη μονωμένες πυλωτές έχουν ως αποτέλεσμα υψηλές ανάγκες θέρμανσης και χαμηλό επίπεδο θερμικής άνεσης στους χώρους που συνορεύουν με αυτές. Εφόσον η πυλωτή δεν έχει θερμομονωθεί κατά την κατασκευή της, υπάρχει η δυνατότητα να υλοποιηθεί εκ των υστέρων θερμομόνωση με μηχανική στερέωση μονωτικών πλακών στην κάτω επιφάνεια της. Η λύση αυτή ενδείκνυται τόσο για παλιές όσο και για νέες κατασκευές.